برخی به این باورند اگر نفت نداشتیم شاید مثل کشور ترکیه از اقتصاد پویاتر وبهتری برخوردار بودیم نفت ما را تنبل و مصرف زده کرده است .اما باید اذعان نمود نفت یک موهبت الهی است واین ما هستیم که آن را به نعمت یا نقمت به فرصت یا تهدید تبدیل می نماییم .

داشتن ذخایر نفت برای یک کشور حایز اهمیت فوف العاده ای است به طوری که از دید جغرافیا سیاسی از شاخصه های یک واحد سیاسی قدرتمند داشتن ذخایر ، معادن ، جمعیت ، دسترسی به آب های آزاد جهان و... می باشد که امروزه با توجه به فراگیر شدن گردشگری در سطح جهان به عنوان یک صنعت ، شاخص های گردشگری ،میراث فرهنگی ، صنایع دستی وهنرهای سنتی یک کشور به عنوان یک عنصر پویا ، پرنفوذ ،سیال ،در آمدزا که جزء سرمایه های ملی می باشند.می تواند شاخص اقتدار یک کشور  در سطح منطقه ای و فرا منطقه ای مطرح  باشد . کشور ایران نه تنها دارای شاخص های مذکور می باشد بلکه به لحاظ برخوداری از گنیجنه های عظیم میراثی -تاریخی و اکوتوریستی و مواهب خدادی جز پنج کشور جهان محسوب می گردد همان گونه که کشور ایران در هارتلند انرژی جهان و منطقه ژئوپولوتیک و ژئو استراتژیک قرار گرفته است می تواند به عنوان هارتلند گردشگری ، میراث فرهنگی وصنایع دستی در سطح منطقه ای وجهانی مطرح شود همان طور که نفت یک مزیت استراتژیک برای یک واحد سیاسی است گردشگری وصادرات صنایع دستی نیز می تواند یک مزیت اقتصادی باشد .امروزه باید این واقعیت را پذیرفت واز این مرحله فکری عبور کرد که صنعت نفت وخودرو سازی علی رغم نیاز بشری به انرژی های فسیلی وتجدید ناپذیر و تبلیغ مصرف گرایی قادر نخواهد بود با سونامی وخیزش عظیم گردشگری بین المللی که در جهان فراگیر شده است رقابت نماید .گردشگری یکی از ظرفیت های عظیم وبالفعل این سرزمین پاک است وما باید نگاه معطوف به نفت را کاهش و به سایر مزیت ها و سرمایه های مادی ومعنوی کشور توجه ویژه ای داشته باشیم و در برنامه ریزی های کلان فرابخشی ، بخشی و فرو بخشی این شاخص ها را در نظر داشته باشیم .توسعه گردشگری به علت ماهیت اشتغاالزایی فرمول و دوای معضل اشتغال است وشاید در حال حاضر این تصور قابل پذیرش نباشد اما در آینده نزدیک به این حقیقت خواهیم رسید و به موازات رشد گردشگری ورودی وتقویت گردشگری داخلی این مهم تحقق خواهد یافت. چاه های نفت هر روز با صادر ات خالی و انرژی های دیگر جایگزین آن خواهد شد . اما گردشگری فنا پذیر نیست گردشگری ماداالعمراست  وتعطیل بردار نمی باشد گردشگری در ذات انسان نهفته است ومیل به سفر در غریزه انسان است  سرزمین ایران سرشار از تنوع و تکثر ،چهار فصل ،دارای میراث مشترک بشری ، طبیعت بکر اکوتوریستی واقوام گوناگون که علی رغم سنت ها وآداب و رسوم متفاوت به عنوان یک ملت به طور مسالمت آمیز با هم زندگی می کنند وموجب وحدت ،همگرایی وافزایش اقتدار و همبستگی ملی می شوند.گردشگری در ایجاد صلح پایدار وتحکیم ودرک وتفاهم روابط دوستانه ملت ها و کشورها نقش آفرین است راهبرد توسعه گردشگری بین المللی به عنوان یک فرصت استثنایی تنش های سیاسی منطقه ای و فرا منطقه ای ر ا کاهش می دهد دیپلماسی گردشگری موجب صلح و مودت وتفاهم در سطح بین الملل می گردد اما دیپلماسی نفت صلح جهانی را تضمین نمی نماید و به دلیل میل فزاینده کشورهای صنعتی به انرژی وافزایش قیمت انرژی  چالش های جهانی را سبب می شود گردشگری چون زیر ساخت امنیت وصلح را می طلبد خود عاملی برای صلح وامنیت جهانی محسوب می شود . قرن بیست ویکم ، سده بهره گیری از فرصت های تجاری ارزشمند در بخش های خدماتی به ویژه گردشگری است گفته می شود گردش مالی صنعت گردشگری جهان در این سده از گردش مالی بخش صنعتی فراتر خواهد رفت ودر چند سال آینده دست کم به 2تریلیون دلار خواهد رسید . در این فرایند ،دستیابی کشورهایی که  از جاذبه های وسیع گردشگری برخوردار هستند حتی به یک درصد ارزش گردش مالی این صنعت سالانه درآمدی حدود 20میلیارد دلار ایجاد خواهد کرد که برای اقتصاد هایی نظیر اقتصاد ایران این رقم قابل توجه  ومی تواند تمامی فعالیت های اقتصادی را تحت تاثیر قرار دهد. با این وجود برای دستیابی به چنین درآمد قابل حصولی می بایست برنامه ریزی جامعی صورت گیرد وسرمایه گذاری های مناسب در زمینه های سخت افزاری و نرم افزاری این صنعت صورت پذیرد در این جاست که سرمایه ملی باید به کمک سرمایه ملی آید . اگر سرمایه گذاری مناسب در صنعت گردشگری وزیرساخت آن انجام شود مطمئنا در آینده نه چندان دور پویایی ورونق اقتصادی را برای کشورمان به ارمغان خواهد آورد . در پایان ذکر این نکته ضروری است که آثار باستانی شخصیت های تاریخی وادبی (حافظ ، مولوی ،سعدی ،ابوعلی سینا ،امیر کبیر و سایر شخصیت ها) که مفاخر کشور هستند ، فرش ، جنگل ، خاویار ،  پسته ، معادن ، فن آوری ،کاروزان ماهر ، دانشمندان ، آبهای خلیج فارس ، رودهای ایران ،کویرهای ایران ، جوانان وسایر...نیز سرمایه های ملی کشور هستند  سرمایه ملی فقط نفت و گاز نیست.گردشگری در نقطه آغازین ،درآمدهای سرشاری را نصیب کشورها می نماید شاید نفت وداع تلخی با بشر داشته باشد و ما هم  شاید خرسند شاید ناخشنود از این رفتن به هر حال منتظر آینده می مانیم.